Ova džahilijetska osobina se temelji na riječima Ibn ‘Abbasa radijellahu 'anhuma koji je rekao: „Sigurno ćete ih (džamije) ukrašavati kao što su ukraš
Ova džahilijetska osobina se temelji na riječima Ibn ‘Abbasa radijellahu ‘anhuma koji je rekao: „Sigurno ćete ih (džamije) ukrašavati kao što su ukrašavali Jevreji i kršćani (bogomolje).“17
U hadisu je takođe došlo: „Nije mi naređeno podizanje džamija u visinu.“18
Džamije su Allahove kuće, tj. Allah ih pripisuje Sebi iz počasti i veličanja istih. Kaže Uzvišeni:
وَأَنَّ ٱلْمَسَٰجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا۟ مَعَ ٱللَّهِ أَحَدًا ١٨
18 Džamije su Allaha radi, i ne molite se, pored Allaha, nikome!
El-Džinn, 18
Polazeći od toga da su džamije najdraža mjesta Allahu na Zemlji, Allahov Poslanik sallallahu ‘alejhi ve sellem je podsticao na njihovu gradnju i obećao njihovim graditeljima veliku nagradu. Obećana nagrada je velika zbog veličine uloge koju ima džamija u islamu, te potrebi muslimana za istom u svakom vremenu i svim zemljama. Otuda se ista održava, čuva i poštuje otklanjajući od nje sve što ne priliči njenoj počasti.
Zbog naznačene važnosti koju imaju džamije zabranjeno je iste ukrašavati jer time izlaze iz svoje prirodnosti i uloge da služe kao mjesta za ibadet Allahu, i s razlogom što ukrasi i dekoracije privlače pažnju klanjača i time ometaju da postigne skrušenost u namazu.
Autor dokazuje govorom Ibn ‘Abbasa radijellahu ‘anhuma postojanje ove osobine kod Sljedbenika knjige, Jevreja i kršćana: „Sigurno ćete ih (džamije) ukrašavati kao što su ukrašavali Jevreji i kršćani (bogomolje).“19
Dakle, ukrašavali su svoje hramove nakon što su iskrivili Knjigu koja im je objavljena i ostavili rad po njoj. Ovaj postupak je zapravo ukazivao na njihovo traganje za dunjalukom na račun vjere, i da su najvećom brigom imali ustvari ovosvjetska dobra. Mušrici u Mekki su takođe ukrašavali Ka’bu raznim rezbarenjima i slikama/oblicima od zlata, pa je otuda Poslanik sallallahu ‘alejhi ve sellem kontrirao ovoj paganskoj praksi i naredio da se muslimani razlikuju od pagana u tome. Autor ovo dokazuje hadisom da je Allahov Poslanik sallallahu ‘alejhi ve sellem rekao: „Nije mi naređeno podizanje džamija u visinu.“20 Izrazom ‘et-tešjid’ se podrazumjeva izdizanje gradnje i postizanje visine u istoj.21
Od hadisa koji ukazuju na obaveznost razlikovanja od sljedbenka džahilijeta u njihovim osobinama jesu riječi Poslanika sallallahu ‘alejhi ve sellem : „Sigurno ćete slijediti praksu onih koji su bili prije vas, pedalj po pedalj, i lakat po lakat…“22 Rekao je El-Munavi rahimehullah u vezi s ovim hadisom: „Cilja se s hadisom zabrana slijeđenja Sljedbenika knjige i drugih, a zaista mnogi od ovog ummeta slijede običaje Perzijanaca, oponašaju njihov karakter u korištenju jahalica, oblačenju kao i isticanju simbola u ratovima i drugim situacijama, te Sljedbenike knjige u ukrašavanju mesdžida.“23
Shodno navedenom, islamska ulema je rekla u vezi propisa ovakvog postupanja da je isti mekruh, tj. pokuđeno je ukrašavanje, kićenje i rezbarenje po/u džamijama, jer to sliči djelu nevjernika, odvlači ljude od molitve, i isto je od predznaka Sudnjeg dana.
